Kütle çekim sabiti (G), manyetizma sabiti, avagadro sayısı, elektron kütlesi, proton kütlesi gibi evrenin her yerinde geçerli olan bir takım sabit değerler vardır. Eğer bu sabitler şu andaki değerlerinden çok küçük farklarla var olsaydı bu gün içinde yaşadığımız evrensel düzenin varlığı imkansız olurdu.

Stephan Hawking bir makalesinde şunları yazmaktadır. “Şu dikkat çekici bir gerçektir ki Bilimde şu an geçerli olan elektron yüklerinin büyüklüğü, proton ve elektron kütlelerinin birbirlerine oranı gibi sayılar hayatın gelişimi sağlayacak şekilde ince bir ayar içinde var olmuşlardır.”

Eğer maddenin çekirdeğindeki nükleer kuvvet şu andaki büyüklüğünden sadece 2% fazla olsaydı ve diğer sabitler değişmeden kalsaydı hidrojen atomu helyuma dönüşemez ve Big-Bang den sonraki ilk birkaç dakika içinde hidrojenin hepsi tüketilmiş olur ve dolayısıyla bu günkü evren oluşamazdı.

Evrende fizik yasalarında etkin bu sabitlerden en fazla kullanılan 22 tanesine verilen LİNK ten ulaşabilirsiniz. Bu sabitler kendi vücudumuzda da en uzak yıldızlarda da aynı büyüklükte etkin olan sabitlerdir

Fred Hoyle 1984 yılında yazdığı “Akıllı evren “ isimli kitabında şu benzetmede bulunmaktadır. Tek bir protein oluşabilmesi  için amino asitlerin şans eseri belli dizilimde bulunmaları ihtimali, milyarlarca körün aynı anda renkli zeka küplerini (rübik küpleri)  şans eseri olarak aynı anda çözmesi ihtimali kadardır.

Bu kadar büyük mucizeler etrafımızda bu kadar yoğun ve apaçık dururken insanoğlunun bunca aymazlığı nereden kaynaklanmaktadır. Sanıyorum bu körlük bile bir mucizedir.

Güneş apaçık parıldayıp dururken -hani güneş nerede? diyorlar. Bu körlüğün nedeni fizik ilmini bilenle bilmeyeni hakikati anlama karşısında eşit kılmaktır. Zira hakikati anlayacak olan akıl değil vicdandır. Ve içinde bulunduğumuz yaşam süresi kör olmayan insanları diğerlerinden ayırmaktadır.